Czytam, co do mnie piszecie i widzę, że dużo sprawdzacie w różnych źródłach.
To dobrze.
Przy okazji wychodzą pewne sprawy jak ta, czy przedłużenie pobytu cudzoziemców w ruchu bezwizowym na mocy przepisów tarczy, dotyczy tylko umów międzynarodowych, które przewidują możliwość przedłużania pobytów bezwizowych.
Po rozszerzeniu tarczy wszyscy cudzoziemcy w ruchu bezwizowym, na mocy polskiego prawa – przepisów tarczy, jeżeli w dniu 14 marca 2020 r. (dzień ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego), przebywali na terytorium RP mają przedłużone legalne pobyty, niezależnie od tego, czy umowa międzynarodowa ustanawiająca ruch bezwizowy stanowi o możliwości przedłużania pobytu bezwizowego. Jest to jednostronne (dokonane przez państwo polskie), przedłużenie pobytu cudzoziemca w związku z epidemią koronawirusa i dotyczy pobytów bezwizowych na podstawie umów międzynarodowych i innych źródeł prawa Unii.
Nie jest to zatem ściśle przedłużenie pobytu krótkoterminowego opartego o przepisy prawa UE.
Z pomocą przychodzi nam tu uzasadnienie projektu ustawy:
Przedstawiona w projekcie ustawy propozycja ma na celu zapewnienie możliwości ciągłości realizacji celu pobytu przez cudzoziemców przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach pobytów krótkoterminowych, opartych o przepisy prawa Unii Europejskiej, w tym w szczególności dorobku Schengen, lub przepisy prawa międzynarodowego (umowy o zniesieniu obowiązku wizowego, których stroną jest Rzeczpospolita Polska) lub możliwości opuszczenia tego terytorium przez cudzoziemców, którzy w związku z wprowadzeniem stanu zagrożenia epidemicznego oraz ograniczeniem możliwości przemieszczania się przez granice i terytoria innych państw, sąsiadujących z Rzecząpospolitą Polską, w chwili obecnej nie mogą tego terytorium opuścić. Projektodawca proponuje zatem, aby z mocy prawa pobyt takich cudzoziemców, którzy w dniu ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego przebywali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, był uznawany za legalny. Nie jest to zatem ściśle przedłużenie pobytu krótkoterminowego opartego o przepisy prawa UE, ale stworzenie dodatkowej (wyłącznie krajowej) podstawy legalności pobytu cudzoziemców znajdujących się w takiej sytuacji. W sposób spójny z pozostałymi przepisami projektu termin pobytu uznawanego za legalny został określony w ten sposób, że skończy się wraz z upływem 30 dnia od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii (w zależności, który z tych stanów obowiązywał jako ostatni).
Zobowiązania z pewnych umów międzynarodowych jednak pozostają i nie ma przeszkód, aby obywatele Brazylii, Argentyny, Chile, Hondurasu, Kostaryki, Nikaragui, Singapuru i Urugwaju, składali wnioski o przedłużenie pobytu bezwizowego na mocy umów zawartych z tymi krajami w wydłużonym mocą przepisów tarczy okresie. Tu bowiem mamy do czynienia z innym prawem – wydłużonym terminem składania wniosków o przedłużenie pobytu w ramach ruchu bezwizowego. Prawo przedłużenia okresu pobytu oparte jest w tym wypadku na postanowieniach umowy o zniesieniu obowiązku wizowego i przepisach ustawy o cudzoziemcach.
Dzień dobry!