Wchodzi w życie (zasadniczo 12.02.2018 r.) kolejna zmiana ustawy o cudzoziemcach, pod szyldem wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa.

W ustawie pojawiają się regulacje dotyczące udzielania zezwoleń na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa oraz pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu korzystania z mobilności.

Co ciekawego wyczytamy poza zasadniczym zrębem nowej regulacji?

Za najważniejsze i warte przedstawienia uważam takie zmiany.

Nowa przesłanka odmowy wydania wizy krajowej, gdy zachodzą uzasadnione wątpliwości co do wiarygodności złożonych przez cudzoziemca oświadczeń odnośnie do celu jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z uwagi na dostępne organowi dowody lub obiektywne okoliczności wskazujące na to, że cel pobytu cudzoziemca mógłby być inny niż deklarowany.

Rezygnacja z wymogu przedstawiania przez cudzoziemca ubiegającego się o zezwolenie na pobyt czasowy i pracę umowy z podmiotem powierzającym cudzoziemcowi wykonywanie pracy na rzecz oświadczenia tego podmiotu.

Wprowadzenie wymogu znajomości języka polskiego w przypadku cudzoziemców ubiegających się o zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE.

Uporządkowanie procedury zaproszeniowej, choćby poprzez przesądzenie, że w postępowaniu w sprawie wpisania zaproszenia do ewidencji zaproszeń albo unieważnienia wpisu zaproszenia do ewidencji zaproszeń stroną postępowania jest wyłącznie zapraszający, czy też wprowadzenie pouczenia, że zaproszenie nie jest dokumentem uprawniającym do podjęcia pracy.

Poprawienie redakcji art. 13 ust. 2 pkt 1 lit. c i d ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Co do zasadniczego nurtu zmian, jakie niesie ze sobą ustawa poprzestanę na opisaniu, czym jest przeniesienie wewnątrz przedsiębiorstw, bo resztę załatwią prawnicy korpo.

Otóż przeniesienie wewnątrz przedsiębiorstwa oznacza czasowe oddelegowanie cudzoziemca, którego miejsce pobytu w chwili składania wniosku o udzielenie zezwolenia znajduje się poza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, przez pracodawcę macierzystego do jednostki przyjmującej oraz korzystanie z mobilności.

Mobilność zaś to uprawnienie cudzoziemca do wjazdu i pobytu na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej w celu wykonywania pracy w jednostce przyjmującej mającej siedzibę w danym państwie członkowskim Unii Europejskiej w charakterze pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, wynikające z posiadania ważnego dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej niż to, w którym cudzoziemiec korzysta z tego uprawnienia.

Dla ambitnych tu do poczytania o pozostałych zmianach ustawy.

Otagowane jako: ustawa o cudzoziemcach, zmiana ustawy o cudzoziemcach, zmiany w przepisach dotyczących pracy