Od niedawna obowiązują w Polsce nowe przepisy dotyczące legalizacji pobytu cudzoziemców.

Sporo zmian wprowadzono w samych terminach jakimi posługuje się ustawa, na przykład w nazewnictwie zezwoleń wydawanych na jej podstawie, i tak:

• zezwolenie na osiedlenie się zostało w nowej ustawie zastąpione zezwoleniem na pobyt stały,
• zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony zostało w nowej ustawie zezwoleniem na pobyt czasowy.

Jednocześnie ustawodawca wprowadził kilka postaci zezwoleń na pobyt czasowy, m.in. :

• zezwolenie na pobyt czasowy i pracę,
• zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej,
• zezwolenie na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach.

 Warto wspomnieć o wprowadzonej nową ustawą możliwość pozyskania przez cudzoziemca zezwolenia na pobyt czasowy i zezwolenia na pracę w ramach jednego postępowania w wyniku którego Wojewoda wydaje decyzję, która legalizuje pobyt cudzoziemca na terenie Rzeczypospolitej a jednocześnie uprawnia go do podjęcia zatrudnienia. Dotąd zezwolenie na pracę można było pozyskać wyłącznie w drodze odrębnego postępowania, na zasadach określonych w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

 Wejście w życie nowej regulacji, jak to zazwyczaj bywa, wiązało się z koniecznością wprowadzenia przepisów przejściowych. Ustawodawca postanowił, że do niezakończonych postępowań administracyjnych wszczętych na podstawie poprzednio obowiązującej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe, czyli ustawy o cudzoziemcach z dnia 13 czerwca 2003 roku.

 Z kolei w związku ze zmianą nazw rodzajów zezwoleń wprowadzoną nową ustawą przesądzono, że zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony i zezwolenia na osiedlenie się, których udzielenie zakończy postępowania administracyjne prowadzone na podstawie dotychczasowych przepisów, w dniu ich wydania staną się odpowiednio zezwoleniami na pobyt czasowy i zezwoleniami na pobyt stały.