W całej ustawie o cudzoziemcach nie pojawia się pewien wyraz – paszport.
Dziwne?
Nie, paszport jest, ale ukrywa się pod nazwą dokument podróży.
Dlaczego dokument podróży a nie paszport?
Bo dokument podróży, to nie zawsze paszport, choć najczęściej.
Dokument podróży to dokument uznany przez Rzeczpospolitą Polską, uprawniający do przekroczenia granicy, wydany cudzoziemcowi przez organ państwa obcego, organ polski lub organizację międzynarodową albo podmiot upoważniony przez organ państwa obcego lub obcą władzę o charakterze państwowym.
Na gruncie polskiej ustawy o dokumentach paszportowych, dokument paszportowy uprawnia do przekraczania granicy i pobytu za granicą oraz poświadcza obywatelstwo polskie, a także tożsamość osoby w nim wskazanej w zakresie danych, jakie ten dokument zawiera.
Dokument paszportowy to paszport, paszport tymczasowy, paszport dyplomatyczny, paszport służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
Dokumenty paszportowe (polskie) w okresie ich ważności stanowią własność Rzeczypospolitej Polskiej.
Dla Polaka dokument podróży stanowi czasami dowód osobisty.
O przeróżnych paszportach i innych dokumentach podróży więcej przeczytasz tu.
Pamiętaj, że składając wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy albo stały, czy też rezydenta, cudzoziemiec przedstawia ważny dokument podróży.
A co jeżeli go nie posiada?
Wtedy w szczególnie uzasadnionym przypadku, o ile nie ma możliwości jego uzyskania, może przedstawić inny dokument potwierdzający tożsamość.
Dzień dobry!
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }